De wagen werd gestald aan het Alpine Restaurant Finkau op een hoogte van 1422 meter en nu is het tijd om de overige hoogtemeters te voet af te leggen. Een groot uur wandelen via de kloven van Leitenkammer en de Trissl alpenweide en dan ziet men in de verte – en in de hoogte – de Zittauer Hütte. Dit deel kan ook per mountainbike worden gedaan (andere weg dan wandelaars). Een uur lang stijgen aan 7-12% is ook wel geen gemakkelijke opdracht, maar het is zeker een uitdaging.

Na nog eens 90 minuten klauteren en wandelen (hoofdzakelijk klauteren over rotspartijen) bereikt men de hut. In de zomermaanden kan het er best druk zijn. Het is namelijk een soort van toeristische attractie, de wandeling maken naar de hut en terug naar beneden gaan. Voor mensen met een goede conditie is de wandeling te doen. Er zitten lastige stukken in en vaak moet men over grote partijen van stenen, maar mits voldoende rust is de klim voor personen met een matige conditie wel te doen. Personen die slecht ter been zijn kunnen de wandeltocht hier beter staken.

Avonturiers kunnen na deze tocht nog wat meer hoogtemeters maken. Afdalen naar Gerlos (6u) behoort ook tot de mogelijkheden. Regio Krimmler kan men overnachten in het Krimmler Tauernhaus. Vlakbij vindt men daar de wereldberoemde waterval. Het is maar om aan te tonen dat er veel mogelijk is voor de wandeltoerist. Aan wandelmogelijkheden geen gebrek in de regio. Huttentochten zijn er ook populair. Huttentochten plannen doe je best door middel van meer gespecialiseerd materiaal. Boeken, hoogtekaarten en fora kunnen je helpen bij het plannen.

Oostenrijk heeft prachtige natuur te bieden en er zijn vele mogelijkheden. Van hut naar hut of gewoon kleine tochtjes. We raden je aan om gewoon eens zonder plannen op stap te gaan. Verlaat de hoofdweg van Gerlos en dan zit je meteen aan het water. Bordjes maken je wegwijs en je kunt ondertussen genieten van watervallen en de prachtige natuur.

Ieder persoon beschikt over een andere conditie en de één zal zijn zinnen zetten op het beklimmen van toppen boven de 3000 meter en de ander vindt de Isskogel bestijgen dan weer spannend genoeg. Hoe je het ook bekijkt: Gerlos is een wandelparadijs en heeft veel aan te bieden. Bekijk de foto’s in dit document en dan rest er je nog één ding te doen: kijken wanneer je een reis kunt plannen naar dit Oostenrijks stadje om vervolgens zelf te genieten van de prachtige berglandschappen.

Als het van ons afhangt: de klim naar bovenstaande hut is zeker een aanrader. Bij mooi weer kun je constant genieten van prachtige beelden. De inspanning die moet worden geleverd dien je uiteraard te compenseren met een lekkere maaltijd in de hut. De suikerspiegel aanvullen is ook belangrijk. Met wat geluk is het mooi zonnig weer en geniet je op het terras van een frisse pint en kijk ju uit op het meer dat vlak naast de hut ligt.

Een wildromantisch rotsgebergte, lekker gezonde frisse berglucht inademen terwijl je geniet van een buitengewoon panorama bij het horen van een kolkende, smaragdgroene watermassa – zo zou men de Wolfsklamm te Stans kunnen omschrijven. Een waterval bestijgen in een kloof door middel van aangelegde trappen en paden.

In Stans kan men de befaamde Wolfsklamm vinden. In eerste instantie moet men in Stans een parkeerplekje proberen te zoeken. De voorbehouden parkeerplaats (3 euro) staat al gauw vol en dan is het zoeken geblazen. Er zijn veel lege plaatsen, maar deze zijn dan voorbehouden voor klanten van bepaalde winkels of hotelketens. Wat verder uit het centrum parkeren is de boodschap. Die extra meters maken toch niets uit, wetende dat er een fikse beklimming op je staat te wachten.

Eenmaal aangekomen aan de ‘ingang’ van de kloof is het tijd om de muntstukken boven te halen. Een volwassene is 3,5 euro kwijt en kinderen mogen dan weer voor 2,5 euro dit natuurfenomeen aanschouwen. De kassa is wel niet altijd geopend. Bij slecht weer bijvoorbeeld wordt er weinig bezoek verwacht en dan kan het gebeuren dat er niemand te bespeuren valt aan de kassa. Je kan dan dus gratis binnen. Natuurlijk is het wel leuker om de wandeling op een warme zomerdag te doen wanneer het zicht optimaal is. De kloof biedt toch wat verfrissing door de aanwezig schaduw.

Een kloof van 800 meter lang kan er via 354 trappen worden bedwongen. De watervallen, stroomversnellingen, rotspartijen en het lawaai van de kolkende watermassa zorgen samen voor een unieke beleving. Het spreekt voor zich dat deze wandeling niet geschikt is voor personen die moeilijk te been zijn. De wandeling is door de trappen best zwaar, maar wel moet worden opgemerkt dat er automatisch veel pauzes worden genomen.

Enerzijds geniet je af en te van het uitzicht en anderzijds is er soms druk verkeer en moet je even wachten om mensen te laten passeren (het padje en de trappen zijn soms nogal nauw). Een klein uurtje later ben je reeds uit de kloof. De wandeling kan dan via een bedevaartsweg verder richting St. Georgenberg, de oudste bedevaartsplaats van Tirol. Kort voordat men dit klooster bereikt, moet men nog even door de ‘Hohe Brücke’ wandelen, deze bezienswaardigheid staat onder monumentenzorg. Dit deel duurt wederom een klein uur. Aan het bedevaartsoord kan men trouwens een hapje eten in een gasthof. Dit is wel dik verdiend na de fikse inspanning.

Toen ik de Wolfsklamm deed was het erg heet en zwoel. Eenmaal boven zag ik donkere wolken aankomen en een fiks onweer werd gevreesd. Even pauzeren en op krachten komen in het gasthof nabij het klooster St. Georgenberg was dan ook aangeraden. Eenmaal binnen begon het onweer: luide donderknallen, bliksemschichten en een hoop regen. Het onweer trok verder en het was tijd om terug te dalen. Het is mogelijk om Stans via een andere weg (een brede wandelweg) terug te bereiken, maar ik besloot om dezelfde weg terug te nemen via de trappen en de kloof – dit is namelijk het indrukwekkendste. Het smaragdgroene water was inmiddels een bruin papje geworden en het ietwat rustige stroompje was nu met zekerheid een kolkende watermassa geworden.

De stenen muur met gaten in waardoor het water stroom is in feite het einde (of het begin) van de Wofsklamm. Hier stroomt het water dan door de kloof en dit deel van de waterval is via trappen en allerlei stellingen te volgen. Verder gaan dan dit punt en men zal een uurtje later het klooster en het gasthof bereiken

De terugweg verliep iets anders. Het onweer was reeds gepasseerd en in een mum van tijd was de ietwat rustige waterval omgetoverd in een kolkende massa van modderwater. Dit is wederom dezelfde muur alwaar de kloof begint. Veel meer water wordt met een gigantische druk door de gaten in de stenen gespoten. Het smaragdgroene water is verdwenen.

Net zoals de wandeling bij de Krimmler Wasserfälle of de Zitthauer Hütte kan men opmerken dat dit ook een aangename wandeling is. Het hoeft geen betoog indien we melden dat Gerlos – en eigenlijk het ganse Zillertal Arena waartoe ook Gerlos behoort – gezinnen of personen probeert te lokken die openstaan voor sportieve inspanningen. Dankzij tal van investeringen (uitstekende infrastructuur voor de fietser en de wandelaar) is het ook gewoon een aangenaam gebied voor deze doelgroep.

Bergwandelen is wellicht de populairste sport gedurende de zomer. Echter ook voor liefhebbers van tweewielers valt er een hoop te beleven. Racefietsen kunnen op asfalt kilometers vreten, maar het echte plezier wordt toch wel beleefd door de mountainbikers. Bospaden, natuurpaden, hoog in de bergen.In Gerlos vindt men meer de 230 kilometer aan speciale paden voor de mountainbiker. De gemakkelijkste manier om rond te toeren is door gebruik te maken van een fietsnavigatiesysteem. Op internet kan men dan routes zoeken en inladen op het systeem. Uiteraard is dit niet noodzakelijk. Talrijke wegwijzers in Gerlos helpen je op weg bij het volgen van de correcte route

Dit bord staat net buiten het centrum van Gerlos. Men verlaat de hoofdweg en dan begint men aan de klim naar de Isskogel. 1090 hoogtemeters. Er zijn verschillende mogelijkheden om de Isskogel te bereiken per fiets en dit is wellicht één van de ‘gemakkelijkere’. Let wel: dit is zo’n 10 kilometer aan een stuk klimmend en dus meer iets voor de geoefend fietser.

Veel toeristen zakken af met de wagen naar Oostenrijk en nemen de fietsen mee. Op deze manier openen zich natuurlijk perspectieven. Laat de auto het klimwerk maar doen om vervolgens per fiets de afdaling te doen. Uiteraard hoeft het zo niet te lopen. Afhankelijk van de conditie is het mogelijk om tochten samen te stellen. In Gerlos is het ook mogelijk om fietsen en apparatuur (bijvoorbeeld helmen) te huren. Mocht de mogelijkheid er niet zijn om met de fietsen af te zakken richting de Oostenrijkse stad, dan is het nog steeds mogelijk om eens te mountainbiken.

Ikzelf koos voor de iets luiere optie en nam mijn mountainbike mee met de kabellift. De fiets werd gestald ergens langs het parcours en ondertussen deed ik de toppen van de Isskogel en Kreuzjoch aan. Eenmaal terug aan de Isskogel was het tijd om met de mountainbike richting Gerlos te fietsen. Nou ja, de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat er van fietsen niet echt veel spraken was. De fikse afdaling deed al het werk voor me.

Remblokjes zouden het niet lang volhouden en in zeker zin is degelijk materieel dus wel nodig. Een goede remtechniek aanleren kan ook verstandig zijn. Constant met de remmen op rijden kan zorgen voor oververhitting van de remvloeistof bij bepaalde remmen. Rem je bijvoorbeeld constant op het achterwiel dan kan er oververhitting optreden en dit betekent dat zowat alle remkracht verloren gaat. Natuurlijk is dit afhankelijk van meerdere zaken: remtechniek, materieel (welke remmen) en hoe er wordt gereden.

Het is maar om duidelijk te maken dat het soms gevaarlijk kan zijn om met onaangepast materieel de bergen in te trekken. Bergen beklimmen doe je ook niet zonder aangepast schoeisel. Een beetje voorbereiding kan geen kwaad.

Dus Oostenrijk (en in dit geval Gerlos) verkennen door middel van een mountainbike is zeker en vast iets dat je moet aanvinken op je ‘to-do lijstje’. Afhankelijk van de aanwezige conditie zijn er meerdere mogelijkheden. ‘Sterven op de fiets’ is er ook mogelijk. Soms swingen de stijgingspercentages de pan uit. Het is dan een uitdaging om hellingen van kilometers lang met een gemiddelde graad van 12% te overwinnen. Probeer het maar eens uit …

Routes plannen is niet noodzakelijk. In het centrum van Gerlos gewoon een zijstraatje nemen en kijken of het toegankelijk is per fiets (en of dit ook mag). Voor je het weet ben je aan het klimmen en zie je de zweetdruppels uiteenspatten op de fietsbuizen. Natuurlijk altijd de nodige veiligheid in acht nemen en weten dat koeien daar vrij spel hebben. Het is geen uitzondering dat er pots een paar koeien in het midden van afgelegen wegen zitten. Net die zaken maken van Oostenrijk zo’n uniek fietsland. Kuddes koeien op de weg, kleine watervalletjes aan de kant van de weg, prachtige panorama’s, … We hopen alvast dat we je hebben overtuigd om de fiets een plaatsje te geven in de wagen.

Eén van de meest ultieme uitdagingen is wellicht het beklimmen van de Großglockner. Met een hoogte van 3798 meter is dit de hoogste berg van Oostenrijk. Het grootste nadeel is dat de berg zo’n 120 kilometer verder ligt dan Gerlos. Voor de fanatiekelingen onder ons is deze afstand zo overbrugt per wagen en eenmaal ter plaatse kan men de fiets uitladen.

De Großglockner Hochalpenstraße is een tolweg van 48 kilometer met vele haarspeldbochten. De weg is geliefd bij motorrijders, autobestuurders en fietsers. Met andere woorden: de panoramaweg is vaak een druk bereden stukje asfalt. Mocht dit je niet afschrikken, dan zal het maximale stijgingspercentage van 14,2 (gemiddeld 5,2) misschien wel doen? Zeker en vast een uitstapje waard. Vooral bij mooi weer.

In het winterseizoen is er sprake van sneeuwzekerheid. Voor wandelaars is het echter belangrijk dat er veel zon is gedurende het zomerseizoen. Bij een klim naar een top (bijvoorbeeld Isskogel of Kreuzjoch) is de doelstelling natuurlijk om mooie vergezichten te zien. Bewolking en regen gooien dan roet in het eten. Daags voor een uitstap kan het een goed idee zijn om het lokale weerbericht van Gerlos eens op te zoeken. Sommige sites zijn zeer accuraat. En de reden waarom dit zeker geen overbodige luxe is: de zomer kan er wisselvallig zijn.

Vergeet niet dat Gerlos op een hoogte van 1245 meter ligt. In mei en september ligt de gemiddelde maximum temperatuur rond de 19 graden en de zomermaanden daartussen (juni, juli en augustus) is er sprake van 21 graden Celsius. De ene dag is het zonnig, 24 graden en geen wolkje te bespeuren en de andere dag zie je dan weer stapelwolken opduiken achter de hoge bergen.

Het is een beetje aftasten en over het algemeen is de zomer er best wisselvallig. Enkele minder goede dagen en dan weer dagen met lekker veel zon om dan terug te hervallen in oude gewoontes met een hoop bewolking. De trip zo plannen dat toppen worden beklommen bij mooi weer raden we aan. Vergeet zeker geen regenjacks mee te nemen, deze zouden wel eens van pas kunnen komen. De gemiddelde maximum temperatuur van 21 graden is trouwens voldoende. Fikse wandelingen en het maken van de nodige hoogtemeters, het schenkt je lichaam voldoende warmte.

Innsbruck

Zo’n kleine 80 kilometer ten westen van Gerlos vindt men Innsbruck, de hoofdplaats van de deelstaat Tirol. Een bezoekje aan deze stad is voor sommigen wellicht een welgekomen afwisseling. Beschouw het als een rustdag, want na deze dag is de kans groot dat de wandelschoenen terug worden gebruikt om wederom een pittige wandeling te doen. In de stad wordt de moderne en internationale architectuur afgewisseld met wereldberoemde historische bezienswaardigheden.

Zelfs de oude Romeinen waren overtuigd van de unieke ligging van deze stad. Veldidenu – het vroegere Innsbruck – werd gesticht aan de samenloop van de rivieren Inn en Schill. De stad wordt omgeven door prachtige bergen. De Frederick hertog straat, Domplatz en het Ferdinandeum zijn slechts enkel voorbeelden van bezienswaardigheden. Ideaal dus om een dagje uit te plannen en de prachtige stad aan te doen.

Spannagel-grot en Hintertuxer Gletscher

De gletsjer in de gemeente Tux (plaats Hintertux) is gedurende het zomerseizoen opengesteld voor de wintersporter. Dit is overigens de enigste plaats in Oostenrijk waar het mogelijk is om te skiën. De wintersporter komt dus in de zomer ook aan zijn trekken in Hintertux. De bijhorende grot ligt onder de gletsjer en de lengte bedraagt zo’n 10 kilometer. Dankzij de gekende lengte (want in werkelijkheid is er wellicht nog een deel onontdekt) is dit de grootste grot van de Centrale Alpen. Gedurende een rondleiding wordt het indrukwekkende ontstaan van de grot uiteengelegd. Ook deze natuurfenomenen zijn een bezoekje waard.

Overige bezienswaardigheden

Voor de rest zijn er nog vele andere zaken te bezichtigen. Het is onmogelijk om hier alle bezienswaardigheden in de buurt van Gerlos op te sommen. Indien het reisgezelschap bestaat uit kinderen, dan kan een dierenpark bezoeken een aanrader zijn. Personen die het meer hebben begrepen op cultuur en geschiedenis, kunnen hun pijlen richten op andere stadjes met een rijke geschiedenis. Ervaren klimmers kunnen de hoogste toppen van het Zillertal trotseren. Met andere woorden: deze dynamische regio heeft voor iedereen wel wat te bieden.

Er valt genoeg te beleven in de regio. Voor een huttentocht ben je zeker aan het goede adres. De route uitstippelen doe je dan best aan de hand van hoogtekaarten, rekening houdend met de conditie en de intensiteit van de tochten. Zoals hierboven staat beschreven is het perfect mogelijk om wandelingen af te wisselen met rustdagen. Een ding staat vast: een vakantie in Gerlos zonder avontuur, dat kan niet. In bovenstaand verslag staan enkele hoogtepunten van de regio.

Weet natuurlijk wel dat het onmogelijk is om alles op te sommen. Aan de hand van bovenstaande zaken is het mogelijk om de reis in Gerlos deels te plannen. Laat natuurlijk wat ruimte over voor eigen inbreng en variatie. Zoals reeds gezegd is de kans groot dat je ter plaatse zaken tegenkomt die je interesse prikkelen. Alles op voorhand plannen is dan ook een overbodige opdracht. Wie weet is het ter plaatse wel een week aan een stuk 30°C en is het onmogelijk om meerdere dagen zware wandelingen te doen … Of erger: een week slecht weer met veel mist en regen, dan is het ook niet aangeraden om zware tochten te doen. Lees bovenstaand document eens door en hopelijk wordt de interesse geprikkeld om zelf eens af te zakken richting de regio.

Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever van deze website www.wintersportvakantie-boeken.nl